Thuis

Hallo allemaal,

inmiddels is het hele Albanië-team weer thuis. Gisternacht zijn we rond 2 uur in Ommen aangekomen en na afscheid te hebben genomen, ging iedereen heerlijk naar zijn of haar eigen bedje.

Onze laatste dag was een erg mooi en bijzonder met de afsluiting en het afscheid bij het bejaardencentrum Vila Kenedi en natuurlijk de prachtig mooie bergwandeling naar het kruis. 's Avonds gingen we gezellig met z'n allen bbq'en. Marleen v/d Voorde kwam ook langs met Sophie en Erica. Na lekker gegeten en gepraat te hebben, was het tijd om van hun 3 afscheid te nemen. De meesten van het Albanië-team gingen verder met koffers pakken of nog even gezellig bij elkaar op de kamer zitten en kletsen. Maar na die bergwandeling en het werk van de afgelopen 2 weken wilde iedereen toch ook wel op tijd naar bed.

Dit lukte niet voor iedereen :p Op de allerlaatste avond moest er toch net nog wat gebeuren. Annet, Karin en Yvonne gingen rond 11 uur nog "even" naar het ziekenhuis in Korçe. Niks ernstigs gelukkig.. ;)
Yvonne wilde haar lenzen uitdoen maar een lens was wat naar achteren geschoven waardoor ze er niet meer bij kon. Na een half uur proberen haar lens eruit te krijgen met assistentie van Karin en later Annet, is het niet gelukt om de lens uit haar oog te krijgen. Dus toch maar snel even in de kleren en naar het ziekenhuis gereden met z'n 3en. Daar aangekomen moest de dokter nog worden gebeld en omdat hij waarschijnlijk geen auto heeft, werd de dokter opgehaald met de ambulance. Dus in plaats van dat de patiënt deze keer werd opgehaald met de ambulance, was het nu andersom. Maar met Yvonne is het weer helemaal goedgekomen.
Het ziekenhuis zag er heel anders uit dan de ziekenhuizen in Nederland. Alsof je wat jaren terug ging in de tijd...

De volgende dag, donderdag, was het dan alweer zover. De terugreis. Aan de ene kant fijn om weer naar huis te gaan, maar aan de andere kant zijn de twee weken ook super snel voorbij gevlogen. En we zouden nog zoveel kunnen doen in Albanië.
We hebben lekker ontbeten met z'n allen en Annet had overheerlijke bolletjes voor ons die we ook konden meenemen naar het vliegveld. Ook lagen er heerlijke omeletten klaar. Na het ontbijt, opruimen en de laatste dingetjes inpakken, was het tijd om afscheid te nemen van Rob en Annet en om te gaan. Ook Eduart en Tirza kwamen ons uitzwaaien. We vertrokken al om kwart voor 9 's ochtends, terwijl we pas om 21:15 uur 's avonds zouden vliegen. Maar omdat we bij Albanië de grens over moesten richting Griekenland, zijn we op tijd vertrokken. Het komt nog wel eens voor dat je bij die grens heel lang stilstaat omdat alle(!) koffers en handbaggage wordt gecontroleerd. En als je dan met zo'n grote groep bent, is het handig op tijd te vertrekken. Plus dat er nog 3 Albanezen met ons meereisden waarvan het vliegtuig eerder vertrok dan ons vliegtuig. Maar we hadden geluk, bij de grens mochten we aardig snel doorrijden en onze koffers werden niet gecontroleerd. Scheelt weer heel wat werk.

Doordat de busreis goed is verlopen zonder vertraging, waren we heeeel vroeg op het vliegveld. We moesten nog een aantal uur wachten voordat we konden inchecken. In de grote hal zaten we met z'n allen op de grond. Een paar sliepen, anderen deden spelletjes of gewoon gezellig nog wat napraten. Tegen half 5 ging een deel van de groep in het restaurant wat eten. Toen we weer beneden kwamen, verveelden we ons toch wel en in de grote hal hebben we vanalles gedaan: een soort flashmob, dansen, zingen, ochtendgymnastiek, Annemaria Koekoek, etc. Natuurlijk niet zonder bekijks van andere mensen die daar liepen. En terwijl Gineke op een stoel rustig een boek zat te lezen naast wat andere mensen, sprongen wij ineens voor haar neus en zongen en dansten we speciaal voor haar nog even. We werden niet alleen gefilmd door Gineke, maar ook door anderen die ons zagen :p

Na deze laatste fitness-uurtjes was het dan eindelijk tijd om in te checken en in het vliegtuig te stappen. In het vliegtuig zaten we allemaal redelijk bij elkaar en ook de vlucht verliep verder goed. Nadat we waren geland en de koffers wilden ophalen, leek het nog biiiiiijjjna mis te gaan met de koffer van Gerrit H. Iemand anders had zijn koffer gepakt en Gerrit had dus de verkeerde koffer. Gelukkig kwamen die andere mensen er ook op tijd achter en zijn de koffers weer omgeruild. Toen was het écht tijd om richting Ommen te rijden.

In Ommen aangekomen lagen er heerlijke broodjes met frikandellen voor ons klaar, geregeld door Annely en verzorgd door de moeder van Annely. En na afscheid van elkaar te hebben genomen ging iedereen richting zijn of haar eigen bedje.

We kijken terug op een hele mooie en gave werkvakantie en we zijn dankbaar en blij dat we deze ervaring hebben mogen meemaken en een steentje hebben kunnen bijdragen. Ook willen we jullie bedanken voor het lezen van de reisverslagen, de lieve reacties en ook voor jullie overige support via sms of andere digitale wegen ;)

Heel veel liefs,
Het Albanië-team 2012! :D