dinsdag 24 juli 2012, deel 1
Blijf op de hoogte en volg Albaniëteam
24 Juli 2012 | Albanië, Korçë
Lieve mensen,
Ons team is ook vandaag weer druk geweest bij de Vila. Omdat we gisterenmiddag nog weer met een ploeg naar boven zijn geweest, zijn we vanochtend pas om 09.00 uur begonnen. Schilderen, metselen, timmeren: het depot (magazijn) schiet heel erg op, het hok voor de vuilnis is gemetseld en wordt vanmiddag wit geschilderd (er komt nog een deur in en een dak erop) zo is de vuilnis veilig opgeborgen voor wilde honden en wat er nog meer rondspookt. Het kippenhok vorderd gestaag. Het nachthok zo goed als klaar, vanmiddag is er nog een ploeg bezig om het gaas vast te maken. Het komt 30 cm in de grond te staan, zodat de kippen veilig in de ren zijn en oom Vos er niet bij kan.
Na de lunch zijn een aantal groepsleden naar beneden gegaan, waaronder ikzelf (Gineke) om naar de kraamkliniek te gaan. Super gaaf om die pasgeborenen (de jongste was 20 minuten) te zien. We hebben daar pakketjes afgegeven (die we al eerder hadden klaar gemaakt, jongens en meisjes verschillend). Terwijl we weer terug liepen hoorden we een vrouw in barensnood, we hebben maar niet gewacht, morgen gaat er weer een groepje, dan zal deze boreling er nog wel zijn en kan de moeder dan een pakketje in ontvangst nemen. De kraamkliniek zag er volgens mij schoon uit, ik had mij daar wel heel iets anders bij voorgesteld maar mij viel het super mee.
Rosan, Jorina, Ilona, Laura en Yvonne zijn naar het gehandicaptencentrum geweest. Daar hadden ze getrakteerd op pizza's, ijsjes en limonade. Voor de clienten was dit heel bijzonder omdat ze normaal gesproken bijvoorbeeld pasta eten zonder vlees. Pizza's eten ze bijna nooit. Daarnaast was het ook heel bijzonder dat wij als groep naar binnen mochten, vaak mogen buitenlanders alleen buiten activiteiten doen. De clienten vonden het heel fijn dat ze geknuffeld werden, ze krijgen daar amper liefde. Het gehandicaptencentrum werd vaak gebruikt als strafkamp, wanneer iemand berecht werd kregen ze vaak als straf om in het gehandicaptencentrum te wonen. Wat ook zielig is, is dat familie van clienten de clienten niet of nauwelijks bezoekt. Wat erg shockerend was, was dat er op een groep van 40 clienten maar twee begeleiders staan.
Groetjes
PS: een knuffel voor de familie Groeneveld uit Wezep, speciaal voor Tamar. De twee jarigen hier in Albanië zijn behoorlijk kleiner. En voor de Wezepers en omgeving: ik heb behoorlijk veel specie gedraait, als ik mijn ogen dicht doe, zie ik nog cement.
PS2: het geld wat is opgebracht met de appeltaarten is naar de zigeuners gegaan. We hebben daar spullen (zeep, tandpasta, schampoo etc.) van gekocht voor hygiënepakketten. Elke gezin heeft zo'n pakket ontvangen.
Ons team is ook vandaag weer druk geweest bij de Vila. Omdat we gisterenmiddag nog weer met een ploeg naar boven zijn geweest, zijn we vanochtend pas om 09.00 uur begonnen. Schilderen, metselen, timmeren: het depot (magazijn) schiet heel erg op, het hok voor de vuilnis is gemetseld en wordt vanmiddag wit geschilderd (er komt nog een deur in en een dak erop) zo is de vuilnis veilig opgeborgen voor wilde honden en wat er nog meer rondspookt. Het kippenhok vorderd gestaag. Het nachthok zo goed als klaar, vanmiddag is er nog een ploeg bezig om het gaas vast te maken. Het komt 30 cm in de grond te staan, zodat de kippen veilig in de ren zijn en oom Vos er niet bij kan.
Na de lunch zijn een aantal groepsleden naar beneden gegaan, waaronder ikzelf (Gineke) om naar de kraamkliniek te gaan. Super gaaf om die pasgeborenen (de jongste was 20 minuten) te zien. We hebben daar pakketjes afgegeven (die we al eerder hadden klaar gemaakt, jongens en meisjes verschillend). Terwijl we weer terug liepen hoorden we een vrouw in barensnood, we hebben maar niet gewacht, morgen gaat er weer een groepje, dan zal deze boreling er nog wel zijn en kan de moeder dan een pakketje in ontvangst nemen. De kraamkliniek zag er volgens mij schoon uit, ik had mij daar wel heel iets anders bij voorgesteld maar mij viel het super mee.
Rosan, Jorina, Ilona, Laura en Yvonne zijn naar het gehandicaptencentrum geweest. Daar hadden ze getrakteerd op pizza's, ijsjes en limonade. Voor de clienten was dit heel bijzonder omdat ze normaal gesproken bijvoorbeeld pasta eten zonder vlees. Pizza's eten ze bijna nooit. Daarnaast was het ook heel bijzonder dat wij als groep naar binnen mochten, vaak mogen buitenlanders alleen buiten activiteiten doen. De clienten vonden het heel fijn dat ze geknuffeld werden, ze krijgen daar amper liefde. Het gehandicaptencentrum werd vaak gebruikt als strafkamp, wanneer iemand berecht werd kregen ze vaak als straf om in het gehandicaptencentrum te wonen. Wat ook zielig is, is dat familie van clienten de clienten niet of nauwelijks bezoekt. Wat erg shockerend was, was dat er op een groep van 40 clienten maar twee begeleiders staan.
Groetjes
PS: een knuffel voor de familie Groeneveld uit Wezep, speciaal voor Tamar. De twee jarigen hier in Albanië zijn behoorlijk kleiner. En voor de Wezepers en omgeving: ik heb behoorlijk veel specie gedraait, als ik mijn ogen dicht doe, zie ik nog cement.
PS2: het geld wat is opgebracht met de appeltaarten is naar de zigeuners gegaan. We hebben daar spullen (zeep, tandpasta, schampoo etc.) van gekocht voor hygiënepakketten. Elke gezin heeft zo'n pakket ontvangen.
-
24 Juli 2012 - 15:56
Ina Landeweerd:
wat fijn dat de mensen zo blij zijn met de spullen, dat is hier wel anders, en ook mooi dat jullie het doen, het zal daar wel erg warm zijn ,maar dat is het nu hier ook, veel sucses en tot horens, -
24 Juli 2012 - 16:14
Familie Olsman:
Hallo Rosan, Ilona en de rest,
Jullie blijven maar druk, druk, begrijpen we!
Nog heel veel succes de laatste paar dagen.
We kijken naar jullie uit!
Lieve groeten van familie Olsman uit het hete Witharen.
Ps. bedankt voor de kaart! -
24 Juli 2012 - 16:14
Familie Olsman:
Hallo Rosan, Ilona en de rest,
Jullie blijven maar druk, druk, begrijpen we!
Nog heel veel succes de laatste paar dagen.
We kijken naar jullie uit!
Lieve groeten van familie Olsman uit het hete Witharen.
Ps. bedankt voor de kaart! -
24 Juli 2012 - 19:45
Familie Hogenkamp:
Hey Ilona en Rosan en de rest,
Hè hè eindelijk lukt het ons ook om een berichtje te sturen.
Al heel veel berichtjes geschreven en dan op reactie plaatsen en dan gaan ze niet weg!!
Sinds de vernieuwing van de site wilde dit niet lukken, maar na het installeren van google chrome,
lukt dit dus wel!!!! Elke verandering is dus geen verbetering.
Misschien een tip voor anderen want er verschijnen de laatste dagen maar weinig berichten.
Wij wensen jullie deze laatste dagen nog veel werkplezier, met die hitte zal dat niet meevallen
om alles op tijd af te krijgen.
En geniet nog deze laatste dagen als groep met elkaar. Succes!!!
Groetjes uit een zonnig en warm Witharen -
25 Juli 2012 - 09:38
Koos En Ria:
Hallo Albaniëgangers,
Het is triest dat de gehandicaptenzorg in Albanië zo slecht geregeld is.
Dat maakt indruk. Wat fijn dat jullie ze een beetje konden verwennen met eten en drinken en
niet te vergeten wat persoonlijke aandacht. Juist deze mensen genieten zo van een knuffel.
Succes verder met alle werkzaamheden .
Hartelijke groeten vanuit een zonnig Ameland
-
25 Juli 2012 - 10:25
Oom Jaap En Tante Gerda:
Hallo Karin ! Wij zijn diep onder de indruk van de berichten die wij van jou lezen over de omstandigheden die je aantreft,maar meer nog over het vele goede vrijwilligerswerk dat je daar met je team "neerzet" in een gebied in de Balkan dat substantieel verstoken is van iedere vorm van basale levenscondities. Jouw (en onze) generatie is gewend te leven en te denken in termen van beantwoording van vraag en aanbod in de meest brede zin van het woord (trek de koelkast open en pak het) maar jij krijgt mensen tegenover je die - zo lezen we op je mooie fotokaart - je in de armen vliegen vanwege een ontvangen voedselpakket. Geweldig datje dit mag meemaken, het zet je anders - lees: bewuster - in het leven. Compliment Karin, je had ook 8 dagen Canarische Eilanden kunnen doen met Zonnecreme op je huid. Je oom en tante uit Elburg hebben bewondering voor je.
Goede reis terug naar huis straks, liefs, oom Jaap en tante Gerda -
25 Juli 2012 - 10:25
Oom Jaap En Tante Gerda:
Hallo Karin ! Wij zijn diep onder de indruk van de berichten die wij van jou lezen over de omstandigheden die je aantreft,maar meer nog over het vele goede vrijwilligerswerk dat je daar met je team "neerzet" in een gebied in de Balkan dat substantieel verstoken is van iedere vorm van basale levenscondities. Jouw (en onze) generatie is gewend te leven en te denken in termen van beantwoording van vraag en aanbod in de meest brede zin van het woord (trek de koelkast open en pak het) maar jij krijgt mensen tegenover je die - zo lezen we op je mooie fotokaart - je in de armen vliegen vanwege een ontvangen voedselpakket. Geweldig datje dit mag meemaken, het zet je anders - lees: bewuster - in het leven. Compliment Karin, je had ook 8 dagen Canarische Eilanden kunnen doen met Zonnecreme op je huid. Je oom en tante uit Elburg hebben bewondering voor je.
Goede reis terug naar huis straks, liefs, oom Jaap en tante Gerda -
25 Juli 2012 - 22:26
Broertje Hans:
Hoi Gineke!! Leuk om eens wat van jou te horen! Wat is het leven daar hard zeg, komt wel overeen met mijn ervaringen in Oekraine. Wat valt er dan nog een hoop te doen in de wereld. Dan is het toch mooi dat je letterlijke steentje bij mag dragen.
Ik begrijp uit je verhaal dat je nu naast hele lekkere appeltaarten kunt bakken ook volleerd metselaar bent. Dat moeten maar in ons achterhoofd houden, kan nog wel eens van pas komen ;-)
Lieve zus, nog een paar hele goede dagen toegewenst en alvast een voorspoedige terugreis !
broederlijke groet van Hans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
